Szlak turystyczny obejmuje elementy obronne fortyfikacji średniowiecznych i nowożytnych. Podążając nim poznajemy historię obronności Kołobrzegu, zapoczątkowaną w XIV w. od budowy miasta warownego i zakończoną u schyłku XIX w. w momencie likwidacji Twierdzy Kołobrzeg. Średniowieczne mury obronne zostały rozebrane po wybudowaniu nowożytnych fortyfikacji pod koniec XVII w. Z umocnień średniowiecznego miasta do dziś pozostały Baszta Lontowa (obecnie zwana Prochową) i ruiny Baszty Więziennej. Większość nowożytnych fortyfikacji po likwidacji twierdzy również rozebrano. Pozostałe pojedyncze obiekty pochodzące z różnych okresów jej modernizacji, umożliwiają przegląd rozwoju sztuki fortyfikacyjnej od XVII do XIX w. Relikty twierdzy uwidaczniają wpływy różnych szkół fortyfikacyjnych: niderlandzkiej (najstarsze obiekty), szwedzkiej, francuskiej i pruskiej. Szlak poprowadzony jest częściowo poprzez system informacji miejskiej (tabliczki kierunkowe przy tabliczkach z nazwami ulic) oraz z użyciem typowego sposobu znakowania szlaków turystycznych. Długość proponowanej trasy to 12 km.
Przebieg szlaku:
Ratusz, ul. Armii Krajowej, ul. Wąska, ul. Armii Krajowej, ul. Dubois, ul. Bogusława X, ul. Myśliwska, ul. Fredry, Aleja Nadmorska, Bulwar Jana Szymańskiego, ul. Morska, ul. Towarowa, ul. Spacerowa, ul. Solna, ul. Warzelnicza, ul. Solna, ul. Bałtycka, ul. Śliwińskiego, ul. ppor. Edmunda Łopuskiego, ul. Szpitalna, ul. Młyńska, ul. Rzeczna, ul. ppor Emilii Gierczak, Muzeum Oręża Polskiego.
Atrakcje, ciekawe miejsca:
- Akademia Rycerska - w 1655 r. założył ją Wielki Elektor Fryderyk Wilhelm. Była to pierwsza szkoła wojskowa w państwie brandenbursko-pruskim. W 1703 r. przekształcono ją w Szkołę Kadetów, rozwiązaną w 1716 r.
- Baszta Więzienna - ruiny Baszty Więziennej wraz z Basztą tzw. Prochową, stanowią jedyną pozostałość fortyfikacji miejskich pochodzących z przełomu XIV/XV w.
- Baszta Lontowa - zwana Prochową, wzniesiona w XV w., pozostałość średniowiecznych murów obronnych.
- Fragmenty dawnych fortyfikacji - park im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego i jego przyległości to jedyny zakątek w Kołobrzegu, gdzie zachował się zespół resztek fortyfikacji głównych nowożytnej twierdzy.
- Fort Wilczy - powstał w latach 1806-1807. Bronił dostępu do portu od wschodu. Teren walk w 1807 r. W latach 1832-1836 przebudowany. W 1925 r. wnętrze fortu przebudowano na amfiteatr.
- Kamienny Szaniec - zbudowany w latach 1832-1836 do obrony wybrzeża i portu od wschodu. W końcu XIX w. przebudowany na cele gastronomiczne.
- Fort Ujście - budowany w latach 1770-1774 według wzorów francuskich. Przebudowany w latach 1832-1836. Bronił wejścia do portu. Obecnie na forcie stoi latarnia morska zbudowana w 1945 r.
- Reduta Morast - zbudowana w latach 1770-1774 na Wyspie Solnej w widłach rzeki Parsęty i Kanału Drzewnego. Była częścią systemu obrony portu. Obecnie port jachtowy.
- Reduta Solna - zbudowana w latach 1832-1836. Była częścią systemu obrony portu. Obecnie ośrodek sportów wodnych ZHP.
- Brama Radzikowska - powstała w 1708 r. między bastionami Geldern I i Geldern II. W czasach istnienia twierdzy nowożytnej, wyjeżdżało się tędy w kierunku zachodnim.
- Batardeau (grodza) - jeden z najważniejszych obiektów nowożytnej Twierdzy Kołobrzeg, pełniący kilka funkcji: mostu, stawideł i galerii strzelniczych. Północna galeria istniała do 1988 r.
- Muzeum Oręża Polskiego - największa kolekcja militariów na Pomorzu - od średniowiecza do czasów współczesnych.
